Ik heb echt geluk gehad de afgelopen dagen. Ik heb van mijn vier zussen er drie op bezoek gehad en ik ben bij één op bezoek geweest. De laatstgenoemde kan ik feitelijk geen zus noemen, want zij was met mijn broer getrouwd toen hij nog leefde. Ze hadden 46 huwelijksjaren en dat zouden er veel meer geworden zijn als mijn lieve broer niet te vroeg was overleden.

Van ons jongste zusje moesten wij helaas al 11 jaar geleden afscheid nemen toen zij de leeftijd van Sara nog niet had bereikt. Voor ons allen was dat verdrietig maar wij zullen het niet allen gelijk beleefd hebben. Dat heeft te maken met karakters en plaatsen in het gezin.

Ik ben wel een meisjes-meisje maar voel me altijd beter, of meer op mijn gemak tussen jongens (vrienden/kennissen) en ik denk dat dat te maken heeft met het feit dat ik tussen jongens ben opgegroeid. Vanwege mijn plaats in het gezin. Bovendien ben ik meer een einzelgänger dan een mens van grote gezelschappen, die observeer ik liever. Ik ben op mijn best met één op één contacten.

Maar de zussen zijn mij dierbaar, ik heb op de kleinen gepast en heb van de groten geleerd, zeker zolang ze thuis woonden wat ongeveer was tot mijn tiende jaar. Toen waren ze getrouwd en woonden ze elders. Wel dichtbij ons, want de hang naar huis is bij ieder van ons gebleven. En ik kreeg de rol die zij tot die tijd hadden, zorgen voor de boodschappen van het gezin.

Nu zijn we allemaal op weg knap oud te worden (gelukkig). Ze kunnen roepen dat 60 het nieuwe 40 is maar voor sommigen van ons, die qua fysiek niet het meeste geluk hebben, gaat dat niet helemaal op.

Ik merk dat ik me soms wel wat zorgen maak om deze en gene en ik wil ze van tijd tot tijd zien. Om te weten hoe het echt met ze gaat. Ruzie heb ik nog nooit met ze gehad, misschien wel juist omdat ik er niet ‘middenin’ zat, en ik merk dat ik met iedere zus heel verschillende gesprekken heb. Maar allemaal lief en allemaal dierbaar.

Ik zou ze niet kunnen missen (die ene is al erg genoeg) en denk er daarom liever niet aan. En voor degene die ik eigenlijk geen zus kan noemen probeer ik altijd een andere naam te bedenken maar ik weet gewoon niet wat. Misschien is schoonzus gewoon wel goed, niet schone zus want schoon (mooi) zijn ze allemaal. En net als met een woord als ‘stiefmoeder’ gaat het er niet om hoe je iemand noemt maar alleen om wat voor gevoel je erbij hebt. Of zit ik nu weer appels met peren te vergelijken?