‘Uitzonderlijke liefde is mogelijk,’ zegt Randy Hurlburt uit San Diego, Californië. In ‘The world book of Love’ beschrijft hij de vier krachten van de liefde die aan een uitzonderlijke liefde kunnen bijdragen.
‘Romantische aantrekkingskracht is geweldig, maar wordt verkeerd begrepen’. Hurlburt stelt dat verliefdheid en seks zich voordoen als ware aantrekkingskracht, maar dat ze na verloop van tijd kunnen wegebben. Ware aantrekkingskracht is volgens hem de permanent magnetische kracht die mensen naar elkaar toetrekt. Wat daarbij tot problemen kan leiden is dat gewoonlijk de ene partner de relatie meer wil dan de andere.
Al voordat ik dit las wist ik hoe dat is, omdat ik het heb ervaren. In het begin van onze relatie was ik het die vooral die enorme aantrekkingskracht voelde. Ik begrijp, en heb altijd begrepen, dat het heel onwaarschijnlijk is dat je precies hetzelfde gevoel kunt hebben in een relatie.
‘Emotionele volwassenheid, het vermogen om een goede relatie te onderhouden, is net zo belangrijk, maar wordt vaak over het hoofd gezien’. Volwassenheid kan groeien, maar dat kan wel tientallen jaren duren.
Aan het begin van onze relatie waren we nog niet emotioneel volwassen. Ik ben blij dat wij samen in die volwassenheid zijn gegroeid en daar hebben we zeker tientallen jaren voor nodig gehad. Hurlburt geeft als laatste opmerking dat ‘als je een volwassen partner uitzoekt, je dat een hoop pijn kan besparen’. Maar waar kun je een emotioneel volwassen partner dan aan herkennen?
‘Het verlangen naar verbondenheid is een sterke drijfveer in liefdesrelaties’. Ik denk dat dit gewoon klopt…voor iedereen.
‘Het verlangen naar verbondenheid is strijdig met het verlangen naar vrijheid’. Hurlburt zegt hierover: ‘Dit conflict speelt zich vaak onbewust af en steekt zijn lelijke kop op als partners enkele jaren bij elkaar zijn, nadat ze zijn gaan samenwonen of vlak nadat ze zijn getrouwd.’ Ik wil hieraan toevoegen, wat volgens mij het sterkst kan zijn van alles, na de geboorte van een eerste kind.
Wij deden alles in razende vaart, trouwen, samenwonen en ons eerste kind krijgen. Het was dus niet zo gek dat ook bij ons dit conflict zich bij tijden voordeed. Het heeft jaren geduurd voordat we ‘op een niet-bedreigende manier onze gevoelens konden uiten en op een niet-defensieve manier naar elkaar konden luisteren’. We hadden elkaar in die jaren kunnen verliezen maar ontwikkelden misschien wel de permanent magnetische kracht.
Ik heb het gevoel dat we uiteindelijk die uitzonderlijke liefde hebben gekregen.