Lang geleden gingen vrienden van ons scheiden. Voor ons kwam het totaal onverwacht. We dachten deze mensen goed te kennen, ze waren al lang bij elkaar en hadden nog jonge kinderen. Kort daarop hoorden we van een ander stel, ook getrouwd, lang bij elkaar en met jonge kinderen, die ook gingen scheiden. De dames waren goede vriendinnen van elkaar en ik dacht daar verder niets van.

In de loop van de tijd heb ik veel gelezen over relaties, huwelijken en scheidingen en ik las meerdere verhalen over mensen die begonnen te twijfelen over hun eigen relatie wanneer iemand in hun omgeving ging scheiden. Soms bleef het huwelijk of de relatie goed en soms kwam er ook een einde aan.

Mensen gaan scheiden van hun man of hun vrouw…dat is wat ze denken. Wat ze zich vaak niet realiseren is dat ze ook hun gezin opbreken. Ze staan er vaak niet bij stil dat, met de scheiding, een oorspronkelijk gezin, hun oorspronkelijke gezin wordt opgebroken. En wat daarvan de gevolgen zijn.

Ik kan me goed voorstellen dat je met iemand kunt zijn en dan verliefd kunt worden op een ander. Ik heb het meegemaakt en had het geluk dat we nog echt jong waren, net 23, en geen kinderen hadden.

Wanneer je kinderen hebt beslis je ook voor hen en dat kan nog steeds betekenen dat je beter wel dan niet kunt scheiden. De overweging moet dan wel veel verder gaan dan alleen jouw verliefde hart. Meer persoonlijke vrijheid, wat een gevolg kan zijn van een scheiding, lijkt aantrekkelijk wanneer je je midden in de drukte bevindt van de dynamiek van een jong gezin, maar er is ook een andere kant…

Er is een gezegde: Het gras is altijd groener aan de overkant. Als je ooit bedenkt je aan dat groenere gras over te willen geven, bedenk dan alle gevolgen ervan. Voor jezelf en voor je gezin.