Ik werd al jong attent gemaakt op het belang van verzorgingsproducten. Ik las erover in boeken en toen ik als jonge twintiger trouwde in een familie die daadwerkelijk zulke producten gebruikte, maakte ik daar ook al snel een gewoonte van.

Nu ik ouder ben geworden krijg ik, vaak van de Vriendenloterij, verzorgingsproducten die nog net ‘iets verder gaan’. Zo heb ik een zachte scrub voor mijn gezichtshuid gekregen in combinatie met een heerlijke crème en een klein tubetje voor de kwetsbare huid rond mijn ogen. En een poos later kreeg ik een scrub voor mijn handen met een zachte handcrème die ik ‘aan de handen moet laten smelten’. Ik doe dat één keer per week en dat is altijd een heerlijk moment om even helemaal niks te doen met mijn handen omhoog gestoken, voor het smelten van de crème. De oogcrème koop ik inmiddels zelf en ook de handscrub en -crème houd ik erin.

Ik heb vroeger helemaal niet gesport. Mijn lijf leek er niet voor gemaakt en ik had er ook geen plezier in. Ik heb wel zo’n 20 jaar regelmatig hard gelopen. Ongeveer van mijn 40^ste tot mijn 60^ste. Ik heb 4 Mijl’s gelopen en twee keer een Urbain Trail. Dat was leuk en goed voor mij, maar daar ben ik nu wel klaar mee.

Op een dag kreeg ik van een oudere zus een foto waarop ze op haar rug lag met haar onderlijf en benen recht omhoog: ‘Kijk,’ schreef ze, ‘dit kan ik nog,’. En mij lukte het niet. Dat was voor mij het sein om te gaan oefenen, en mijn man zei: ‘Neem er wat buikspieroefeningen bij,’ en dat vond ik een goed plan.

Ik gedij bij gewoontes en al gauw deed ik het om de andere dag. Ik begon met de oefeningen 10/10/10 bewegingen per oefening te doen, en toen dat lukte 15/15 en daarna 30 achter elkaar.

Ik breidde ook het aantal oefeningen uit naar 7 en doe sommige oefeningen 60 bewegingen per oefening. En dat voelt goed. Ik ben geen grammetje afgevallen en ik heb ook in centimeters niet afgenomen. Maar ik voel me wel sterker. En dat voelt heel goed…voor mijn ouder wordende zelf.