We denken allebei dat het komt door de drukte met de verbouwing van ons appartementje, dat geen van ons aan een cadeautje heeft gedacht op deze dag. Hoewel, geen cadeautje? ‘We hebben een nieuw huis,’ zegt mijn lief, en dat is natuurlijk een cadeautje.

Het enige plan dat we hebben is nog wat dingen doen in ‘het huis’ en verder een taartje eten bij en met het gezin van onze oudste dochter. Met het jongere gezin in Diemen zullen we dat aankomende woensdag doen wanneer we voor het eerst sinds lang weer samen in onze loft zullen zijn.

Onze dochter appt dat ze om drie uur thuis zullen zijn en dat zij op de planning staat om bij onze neef te koken. Mijn man zegt: ‘App maar of het goed is dat we even later komen en dat wij dan wel bij onze neef zullen koken,’. Zij neemt het ons in dank af vanwege overmatige drukte in haar eigen gezin.

Het is de dag dat er een unieke mogelijkheid is om lopend over de nieuwe ringweg te gaan en dat besluiten we in de tussentijd te doen. We fietsen erheen en belanden in een enorme drukte. Een heel gezellige drukte, mede dankzij het weer dat droog en zonnig is. We lopen een stuk richting Euroborg en weer terug langs de andere kant. We nemen waarschijnlijk foto’s die ongeveer iedereen neemt en natuurlijk ook een paar van ons samen in dat unieke gebeuren.

We eten met dochter, schoonzoon en kleinkinderen gezellig een taartje en vertrekken daarna naar onze neef die door ons op de hoogte is gebracht van de verandering van planning. Hij mag graag weten wie hij kan verwachten.

Onze (gehandicapte) neef heeft bezoek en we koken dus voor hem en zijn vriend die we kennen omdat zij elkaar regelmatig bezoeken. Terwijl mijn man en ik samen koken praten we met ons vieren over van alles dat ons bezighoudt. Neef belt de moeder van zijn vriend, om te laten weten dat hij veilig is aangekomen, en nadat we voor het eerst zijn achternaam hebben gehoord blijkt de broer van de vriend een ex-speler te zijn van FC Groningen, de club waar mijn man vele jaren heeft gewerkt. De vriend vraagt belangstellend of hij trainer was en mijn man vertelt hun over zijn functies daar door de jaren heen. Hij vraagt ook en passant hoe oud hij dan is en neef en vriend zijn het erover eens dat hij er goed, slank, en sterk uitziet. Voor een 60plusser. Zelfs zijn ze beiden in de vijftig maar dat zal in hun beleving toch ver uit elkaar liggen.

Tussen maaltijd en toetjes krijg ik ineens een doos bonbons in de handen gedrukt. Het is een gebaar van dank voor het feit dat we voor hen koken en voor onze neef al langere tijd. Af en toe overkomt het één van ons dat we een cadeautje krijgen en we weten dat het een dank is voor alle gezinsleden van onze grote familie die regelmatig voor onze neef koken. ‘Het is ook voor je dochter,’ zegt de vriend, ‘want zij zou komen koken,’. Ik bedank en zeg dat we het met haar zullen delen.

Trouwdag 2024, een anders dan andere, maar wel net zo’n fijne dag.