Ik heb wel eens heel stoer gezegd dat ik acht kinderen heb. En dan word ik wat glazig aangekeken. Als ik dan vertel dat mijn moeder twaalf kinderen heeft gekregen weten mensen helemaal niet hoe ze het hebben. Dat van mijn moeder is waar, maar ik heb ‘natuurlijk’ geen acht kinderen. Wel gekregen, maar niet zelf gebaard. Ik heb meerdere keren gelezen dat kinderen willen egoïstisch is…en ik heb net zo vaak gelezen dat geen kinderen willen egoïstisch is.

Wat ik ook wel eens zeg is dat ik als moeder geboren ben. Dat kan te maken hebben met het feit dat ik één van twaalf kinderen ben, maar dat weet ik niet. Omdat onze eerste dochter zich al heel snel aankondigde nadat wij een relatie waren begonnen, hebben wij er samen niet bewust over nagedacht, laat staan dat we het ooit hadden gepland. We waren jong en vroegen ons alleen maar af: ‘Hoe gaan we dit kleine meisje zo goed als we kunnen verzorgen en opvoeden,’. Dat ze welkom was staat buiten kijf. Toen haar zusje een paar jaar later volgde was dat een even grote vreugde, voor ons en ook voor ons kleine kindje. Ik vind het goed voor een kind om met een broertje of zusje op te groeien en ik weet tegelijk dat dat niet altijd mogelijk is.

Geen kinderen krijgen zou mij een groot verdriet zijn geweest…denk ik. Niet voor kinderen kiezen was bij mij niet aan de orde. Misschien hadden we ze later gekregen al zou ik niet weten wanneer het ‘juiste moment’ ervoor was geweest.

En niet voor kinderen kiezen kan ik me ook heel goed voorstellen. Niet elke vrouw wordt persé als moeder geboren. Dan zal opvoeden en kinderen verzorgen een ingewikkeld gebeuren lijken en de kosten en het ongemak dat het met zich meebrengt misschien wel niet te overzien zijn.

Egoïstisch of niet egoïstisch dat is misschien de vraag maar voor mij niet aan de orde. Ik hoop dat moeders blij zijn met hun kinderen, en iedere moeder wil zijn kind wel eens achter het behang plakken, maar dat willen we met elkaar toch ook wel eens? Na de geboorte van ons eerste kind zei ik: ‘Zo wil ik er wel tien,’. Het zijn er acht geworden (met een beetje smokkelen) en daar ben ik superblij mee.