Albert Schweitzer en Michelle van Tongerloo

Ik lees een meer dan 100 jaar oud boek geschreven door Albert Schweitzer over de eerste jaren met zijn vrouw in Afrika. Albert Schweitzer was al theoloog, filosoof, schrijver en musicus toen hij op 30 jarige leeftijd besloot medicijnen te gaan studeren om ook nog arts en chirurg te worden. Zijn vrouw studeerde daarom verpleegkunde.

Van zendelingen had hij begrepen dat er gebieden waren in Afrika waar mensen stierven die met relatief eenvoudige middelen en ingrepen hadden kunnen worden gered. Met de opbrengst van door hem geschreven boeken en later met het houden van lezingen en het geven van orgelconcerten bouwde hij (begonnen in een kippenhok) een ziekenhuis in Lambaréné en redde daarmee honderden en misschien wel duizenden mensen van een enorme lijdensweg leidende naar een onnodig vroege dood. Behalve het geld dat hij zelf inbracht werd hij financieel en met medische middelen gesteund door vrienden en familie.

Michelle van Tongerloo, straatarts in Rotterdam, doet in de Pauluskerk hetzelfde voor mensen die in ons land verstoken blijven van medische hulp omdat ze ‘er officieel niet zijn’. Niet mogen zijn. Veel van deze mensen worden via arbeidsbureaus uit het buitenland gehaald om werk te doen die ‘onze eigen mensen’ niet willen doen voor loon waar ‘onze eigen mensen’ niet voor willen werken. Wanneer zij hun baan verliezen, verliezen ze  ook hun huis en belanden dan op straat waar ze om allerlei redenen afglijden naar een leven dat ongezond en onveilig is. Waar ze ziektes en ongelukken overkomen waarvoor ze niet in de reguliere zorg terecht kunnen. Bij haar krijgen ze medische hulp en met haar stichting ‘Lekker geven’ zorgt zij voor deze mensen. Net als Albert Schweitzer meer dan 100 jaar geleden deed voor zijn patiënten die hij ook onderdak bood, eten en verzorging zolang zij ziek waren. Ook omdat de officiële instanties destijds dat niet voor die mensen deed. Ik kan niet aan iedereen geven maar wanneer deze straatarts weer een oproep doet voor een donatie dan doneer ik, al is het maar een klein bedrag.

Nederland is geen Afrika maar op dit gebied is er wel een schrikbarende overeenkomst…met 100 jaar geleden.