Mei 1975, ik ben 16 jaar en rond mijn schooltijd af met een MAVO diploma. Ik wil vakantiewerk doen maar weet niet goed hoe dat aan te pakken. Het duurt daardoor tot half Juli voordat ik de stoute schoenen aantrek en bij Albert Heijn het vakantiebaantje krijg. Mijn reden om juist bij deze winkel te solliciteren was een nieuwe groenteman die met zijn knappe uiterlijk mijn aandacht heeft getrokken.

Hij werd mijn eerste verkering, geen onverdeeld genoegen omdat ik geruchten hoorde van meisjes die met hem een ritje maakten in zijn auto. Toen ik dat met hem deelde bezwoer hij mij dat dat was voordat wij verkering kregen. Ik wilde hem dolgraag geloven en realiseerde me bovendien dat ook het begin van onze relatie was gestoeld op bedrog, omdat hij toen niet vrij was…en ik dat wist.

Ik was ontroostbaar toen hij onze relatie verbrak en stortte mij in een nieuwe relatie toen een collega, vrij snel daarna, mij bleek ‘te zien zitten’. Deze relatie had op voorhand geen kans van slagen. Ik rouwde om die ander waaraan ik met mijn bakvissenhartje zo had gehangen. Het huwelijk, dat ik toch aanging, had dan ook nooit mogen gebeuren.

En toen was daar mijn Grote Liefde. Ik was een half jaar getrouwd toen ik hem leerde kennen. Ik was net 23 geworden, een jonge 23-jarige. De scheiding was onvermijdelijk. Dat wij samen konden blijven was nog helemaal niet zeker. Maar dat dit liefde was, was voor mij duidelijk. Hoe het ook zou gaan, ik wist zeker dat voortaan alles anders zou zijn.

Na een jaar raakte ik zwanger en we trouwden. We kregen ons eerste meisje en de rest is ‘as they say’ history. Het is vandaag precies 43 jaar, een week en twee dagen geleden dat ik hem voor het eerst in de ogen keek en het is zo gelukkig dat onze liefde in die tijd alleen maar is gegroeid.

Voor de man met wie ik dat heel korte huwelijk heb gehad vind ik het fijn te weten dat hij een lieve vrouw en een mooi gezin heeft gekregen. Hoe ik dat weet? Hij en zijn gezin zijn heel goede vrienden geworden van mijn zus en haar man en ik ben daar voor beide gezinnen heel blij mee.

Dat mijn leven zo zou gaan? Nee, dat had ik als 16-jarige niet kunnen bedenken.