Zomer 1965. Ik ben zes jaar en ga voor het eerst naar school. Ik weet niet waarom ik niet naar de kleuterschool ben geweest. Mogelijk was dat omdat we nog relatief kort in Nederland woonden. In de klas ging ik zomaar naast iemand zitten. De meeste kinderen leken wel iemand te kennen. Ik kende niemand.

In het speelkwartier krioelden alle kinderen door elkaar heen op het kleine schoolplein dat speciaal voor de eerste klassers was. Ik was daardoor gescheiden van mijn oudere broers die ook op die school zaten. Ik stond alleen tegen de muur geplakt. Er waren juffen op het plein maar niemand kwam naar mij toe. Toen de bel klonk om weer naar binnen te gaan zag ik opeens een meisje dat in de straat achter ons woonde en ik wilde graag naast haar gaan zitten…maar dat mocht niet meer. Met school en mij kwam het helemaal goed. Ik heb genoten van al mijn schooljaren maar ik moet bekennen dat ik me in de pauzes altijd een beetje verloren voelde.

Lente 1972. Ik ben nog net twaalf en wordt tijdens het songfestival van dat jaar fan van de eerste popgroep ooit die daaraan meedeed. Zij openden mijn oren voor de muziek en de liefde die ik heb voor zingen en optreden is toen ontstaan. Het was voor mij een heerlijke tijd met warme zomers en winters met sneeuw. Bijna elke dag post met knipsels en plaatjes van mijn favoriete groep omdat ik penvrienden en vriendinnen had over de hele wereld. En de muziek, die heerlijke jaren 70 muziek.

Ik vraag me wel eens af of onze kinderen hetzelfde gevoel zullen hebben bij de jaren ’90 muziek als ik heb bij de nummers uit de jaren ’70. Alex Harvey’s To make my life beautiful of Charley Rich’s Hey, did you happen to see the most beautiful girl in the world. En de disconummers waarop ik eindeloos geswingd heb. Dat jaren ’70 gevoel, kan opeens even bij mij terugkomen op de meest onverwachte momenten. Bij het horen van een liedje of wanneer ik fiets op plekken waar ik als kind veel ben geweest en oh wat zou ik graag een keer, even maar, terug willen naar die heerlijke tijd. Heel even maar…terug…naar toen.