Na zeven ‘slechte’ jaren komen de zeven ‘goede’ jaren. Ik noem altijd de jaren van een jong gezin de ‘tropenjaren’. In die jaren moet er hard gewerkt worden. Het zijn de meest vormende jaren van de kinderen, de jaren waarin ze zich gaan hechten aan hun ouders wat op een veilige of onveilige manier kan gebeuren. En de vormende jaren van het gezin. De jaren waarin duidelijk wordt in welke modus het gezin gaat functioneren, of anders gezegd, gaat samenleven.

Alle ouders, die een paar jaar onderweg zijn, als ouders, weten van de impact die het krijgen van kinderen heeft op hun relatie. Het zal niet bij iedereen even heftig zijn, maar de impact is groot. Bij iedereen. Je weet letterlijk niet waaraan je begint en je weet niet hoe ‘groot’ het is. De kleine baby waarvan je had gedacht dat die het eerste jaar vooral zou eten en slapen moet tussendoor verbazend veel. Hij moet verschoond worden, een werkje waarvan ik nog nooit iemand hoorde zeggen: ‘Jippie, de baby heeft gepoept en mag verschoond,’. Het is voor iedereen een even onaangenaam werkje en je mag blij zijn wanneer het babyjongetje niet precies nog in een boogje plast wanneer je hem net verschoond hebt.

Er zijn baby’s die veel huilen, omdat ze hun slaap niet kunnen vinden, darmkrampjes hebben, te warm of te koud zijn aangekleed, niet tegen lawaai kunnen, om wat voor reden dan ook huilen, huilen, huilen. Iedere moeder met een huilbaby weet hoe wanhopig je daarvan kunt worden en dan heb je elkaar als ouders meer dan ooit nodig.

Wanneer de baby groter wordt krijg je het iets rustiger. Er zullen minder voedingen zijn en evenredig minder vieze luiers. Wanneer zijn darmen sterker worden zullen ook de krampjes afnemen. Je kunt weer wat tijd vrijmaken voor elkaar, al is het heel verstandig dat ook te doen in die heftige eerste periode. Daarbij heb je je netwerk nodig, je weet wel ‘the village…’.

Je kleintje is nu geen baby meer maar wordt een volwaardig lid van het gezin. Hij loopt, praat en kan al een beetje zelf spelen. Vaak komt er dan een tweede, na twee of drie jaar…en de hele kermis begint weer van voren af aan.

Je hebt gelukkig nu ervaring en je hebt ook als ouders elkaar leren kennen. Het zijn moeilijke jaren, die eerste zeven jaar, maar het zijn ook de jaren waarin je kinderen nog helemaal ‘van jullie’ zijn. Ze hebben je bij alles nodig en jij bent voor hen nog de zon, de maan en de sterren. Daarna wordt hun wereld groter. School neemt een groot deel van hun dag en hun leven over. Ze leren elke dag nieuwe dingen terwijl jij er niet bij was en af en toe doen ze je versteld staan door wat ze doen of vertellen.

Het zijn jaren om te koesteren, hoe moeilijk ze ook zijn. De belangrijke vormende jaren van je gezin, vaak bepalend voor hoe je samen verder gaat. Ik wens iedereen daar goed door te komen en dat er daarna nog heel veel fijne jaren samen zullen zijn.