Op een verjaardagsfeestje hoorde ik de vader van het gezin aan de moeder vragen: ‘Wil jij even koffie inschenken?’ en zij antwoordde: ‘Doe het zelf.’ Ik hoorde dit en vroeg hem of ik het zou doen en hij zei: ‘Ja, graag.’ Toen ik met de koffie rondging en langs de moeder kwam vroeg ze: ‘Waarom doe jij dat nou?’ en ik antwoordde: ‘Waarom niet?’

Voor mij is het geen item. Wanneer iemand mij wat vraagt en ik kan het doen dan doe ik dat. Ik weet ook waar het vandaan komt. Mijn moeder heeft ons meerdere keren het verhaal vertelt van toen zij nog jong was. Een buurmeisje kwam aan de deur en zij deed open. Vervolgens kwam zij bij haar moeder en zei: ‘Mam, Anneke staat voor de deur en ze vraagt een kwartje.’ Haar moeder vroeg niet waarvoor het was of waarom het buurmeisje het vroeg, ze zei eenvoudigweg: ‘Nou, geef dan.’ Omdat deze oma jong overleed heb ik haar nooit gekend maar ik heb haar ‘les’ goed tot me genomen.

Met mijn eigen jonge, soms drukke gezin had ik de volgende stelregel: wanneer je iets wilt heb je drie opties. Je kunt het zelf doen, iemand anders vragen om het te doen, of wachten tot ik het doe, maar zeur er niet over. Met andere woorden, maak er geen verwijten over. Ik was toen zo streng dat ik zei dat we elkaar nooit iets mochten verwijten en ik ging daar zelfs een beetje prat op. Het is echt veel prettiger wanneer je kunt samenleven zonder dat je elkaar dingen verwijt. Maar mijn dochter schudde mij wakker toen wij een keer echt in gebreke waren gebleven en zij ons dat verweet. Toen ze zei: ‘Maar, mamma, je kunt toch wel een keer iets echt vervelend vinden en dat dan zeggen.’ Toen dacht ik: ‘Ja, daar heeft ze helemaal gelijk in. Het was niet het soort verwijt dat ik bedoel maar kun je wel een verwijt noemen.’

Soms moet je ook gewoon ouder worden om dingen te zien of begrijpen. Ieder heeft een modus waarin hij leeft, alleen of met zijn gezin of familie. Ik ben zelf altijd blij met de feedback die ik krijg op mijn gedrag of dingen die ik zeg, zeker wanneer het voor een ander niet prettig is. Je kunt vasthouden aan je eigen manier van denken en doen maar je kunt misschien ook denken: ‘Oh, okay, dat kan dus ook.’