Wat is liefde en hoe voelt liefde. Wat maakt dat de ene liefdesrelatie een leven lang kan duren, zoals ik bij mijn ouders zag en waar ik bij ons goede hoop en vertrouwen op heb, en de andere liefde na korte tijd dooft.
Ik heb in mijn leven drie liefdes(relaties) gehad. De eerste twee kort en toen ik nog heel jong was. De derde, sinds ik 23 was, nu al 37 jaar. Op mijn eerste vriend was ik intens verliefd, ik dacht destijds dat hij mijn grote liefde was. Tegelijk voelde ik heel sterk dat er iets niet goed was (hij bleek het met de trouw niet zo nauw te nemen) en toen hij mij na twee jaar verliet was ik intens verdrietig. Ik was net 19 geworden. Ik heb wel eens gedacht dat ik vanwege dat verdriet in de armen van de eerste de beste jongen liep die mij positieve aandacht gaf. Dat ik ruim drie jaar bij hem ben gebleven en zelfs met hem ben getrouwd (het huwelijk was kinderloos en duurde tot en met de uitgesproken scheiding 13 maanden) betreur ik zeer voor hem. Ik zou het ongedaan willen maken maar dat kan niet.
Toen ik mijn man leerde kennen was ik dus getrouwd. Op mijn 23ste gescheiden en een jaar later met hem getrouwd omdat we onze oudste dochter verwachtten. Ik hield toen al heel veel van hem. Ik wilde toen, en nu nog, alleen maar bij hem zijn. Hield hij ook direct en zoveel van mij? Ik denk het niet en vond dat heel lang, heel moeilijk. Ik vond het wel een eyeopener toen zijn beste vriend tegen mij zei: ‘Misschien heeft hij veel minder te geven dan jij en hij geeft alles aan jullie,’. Onze vriend zal ik hiervoor altijd dankbaar blijven want het veranderde direct mijn gevoel.
Ik hoor vaak mensen als reden van een scheiding zeggen: ‘We (of ze) waren heel verschillend,’. Dat zijn wij ook. Ik meen het wanneer ik zeg: ‘Hij is alles wat ik niet ben en ik ben alles wat hij niet is,’. Daarvan zeg ik nu: was.
37 jaar is een lange tijd en die kun je alleen maar prettig en fijn (gelukkig niet doorlopend, dat zou niet goed zijn) bij elkaar blijven wanneer je leert met elkaar mee te bewegen en elkaar positief te beïnvloeden. Hoe dat ‘positief’ eruit ziet bepaal je samen.
Volgens mij kan een relatie slagen als er in beginsel liefde is. En als je die liefde weet te behouden en uit te breiden. Uitbreiden, eerst en vooral, naar je kinderen en dan naar andere mensen om je heen, die je ook kunt liefhebben.
Misschien is het goed om te checken hoe het met de liefde is voordat je aan kinderen begint. Het is sowieso wel goed om in een relatie af en toe te checken hoe het met de liefde is, als je een liefdesrelatie wilt behouden. Als je geen kinderen wilt, of hebt, is het minder belangrijk omdat de relatie dan gaat over twee of meer volwassenen.
Het blijkt voor veel mensen te moeilijk om hun kind voorop te stellen (dat is een van mijn conclusies bij veel scheidingen waarover ik hoor en lees) maar, en dat is mijn overtuiging, dat gaat een stuk gemakkelijker wanneer er tussen beide ouders liefde is.