Het is en blijft mijn overtuiging dat wanneer twee mensen uit elkaar gaan, met of zonder kinderen, het de verantwoordelijkheid is van de beide exen. Wanneer er geen kinderen bij betrokken zijn is het heel gemakkelijk. Je hoeft elkaar niet meer te zien of te spreken. In het andere geval…is dat wel zo. En hoe dan de communicatie gaat is de verantwoordelijkheid van beide ouders.
Ik heb veel gesproken met familie van op dat moment ex-echtelieden. Ik verbaas me vaak over wat wordt verteld van wat dan heet ‘de ex-schoonfamilie’. Voor de mensen met wie ik spreek is dat zo, het is hun ‘ex-familie’. Voor de betrokken kinderen niet. Het is en blijft hun familie. Zij zijn met beide families bloedverwanten en hebben naar beide families loyaliteit. Ze houden van beide families al zullen ze dat naar mensen die dat in twijfel trekken niet kunnen of durven beamen.
Ik heb bij NLP geleerd, en wist dat diep van binnen zelf al, het zijn niet gebeurtenissen die lading geven maar hoe je naar die gebeurtenissen kijkt. Al heb jij, je dochter, je broer of wie dan ook issues met de ex, betrek niet de kinderen erbij. Zij hebben recht op hun gevoel naar beide families. Zij hebben contact met beide families nodig om zich te ontwikkelen tot de persoon die zij willen zijn.
Ook bij relaties die ‘goed’ zijn kunnen de kinderen belast worden met issues met de schoonfamilie. Kinderen zijn onbevangen en zullen aanvankelijk van al hun familie houden… totdat ze naar één van beide families negatief worden beïnvloed, en dat hoeft niet. Want zij zijn en blijven bloedverwanten van elkaar.
Geen bloed van jouw bloed, maar wel van dat van je kinderen.