Het is mooi dat ouders bij een scheiding voor de helft ‘recht hebben op (de tijd van) hun kind’. Zij zijn ieder een helft van het ouderpaar. In die zin klopt het helemaal. Ik denk dat het ook voor veel ouders en kinderen de beste en mooiste optie is mits de ouders zich kunnen houden aan de gemaakte afspraken, het belang van het kind vooropstellen en ‘live’ communiceren. Dus niet via de app.

Er kunnen legio redenen zijn waardoor zo’n 50/50 afspraak niet het handigste is. Het kan komen door werk. Stel dat je zoveel moet werken, of op tijden die je niet kunt verzetten. Dan kan zo’n afspraak onhaalbaar zijn. Ik heb daar diverse oplossingen bij gezien. Kinderen die op zulke tijden steeds naar de andere ouder moesten worden gebracht omdat van een van de ouders de grootouders niet mochten worden ingeschakeld. Heel onrustig voor de kinderen. Of kinderen die steeds bij hun stiefouder moesten zijn omdat hun eigen ouder niet beschikbaar was. Ook heel onrustig voor de kinderen.

Stel dat er één kind is dat aan beide kanten nieuwe broertjes en zusjes heeft. Hij moet zich (in zijn eentje) steeds aan twee gezinnen aanpassen. Theoretisch hoort hij bij twee gezinnen maar vaak blijkt dat het kind van geen van de beide gezinnen echt deel uitmaakt. Hij mist bij beide gezinnen een half leven en als hij echt pech heeft is hij er steeds net niet bij als er iets leuks gebeurt. Het andere uiterste is dat hij bij beide gezinnen alles moet mee maken en letterlijk van hot naar her wordt gesleept, met alle vermoeiende gevolgen van dien.

Voor deze kinderen denk ik dat de aloude omgangsregeling misschien beter zou zijn. En zo’n omgangsregeling kan ook van gezin tot gezin verschillen. Het is belangrijk dat de ouders daarover goede afspraken maken en dat, als de kinderen daarvoor oud genoeg zijn, ook zij hierover worden gehoord en mogen meebeslissen. Kinderen kunnen dan in ieder geval bij één gezin echt horen en het is belangrijk dat de ouder die ‘met minder genoegen neemt’ ook eens meer tijd, wanneer dat aan de orde is, wordt gegund. Maar het allerbelangrijkste is en blijft hoe er met de kinderen wordt omgegaan. Dat ze van beide ouders en families mogen blijven houden.

Misschien zijn er mensen die dit vloeken in de kerk vinden maar ik blijf opkomen voor de kinderen. Ouders kunnen hun eigen belang voorop stellen en dat kunnen kinderen niet. Daarvoor zijn ze altijd afhankelijk…van hun ouders.