‘Nee, ik wil geen zorgmelding doen, alleen een formele melding. Ik heb over deze mevrouw geen zorg,’ zegt de verloskundige. De dame van ‘Veilig Thuis’ aan de andere kant van de lijn geeft aan dat dat niet mogelijk is, de verloskundige moet een zorgmelding doen. De zwangere moeder, voor wie de verloskundige volgens protocol een formele melding wil doen, is in verwachting van haar derde kind. Haar twee andere kinderen zijn uit huis geplaatst. Ondanks dat deze moeder, met haar nieuwe partner, haar leven aantoonbaar weer op de rit heeft, krijgt ze haar oudere kinderen niet terug. Deze kinderen zullen tot hun achttiende in een pleeggezin opgroeien, omdat de kinderrechter dat heeft bepaald.

In de 2Doc Goede moeders volgen we verloskundige Sylvia van Kospoth die in haar praktijk meerdere zwangere moeders begeleidt, waarvan de andere kinderen uit huis zijn geplaatst. In één van de gevallen is dit gebeurd na een anonieme melding waarbij werd gezegd dat de moeder een persoonlijkheidsstoornis heeft. Hoewel zij later heeft kunnen aantonen dat dit op onwaarheid berust bleef de uithuisplaatsing. Er werd gezegd dat de kinderen nu ‘aan de pleegouders zijn gehecht’ terwijl de kinderen zelf aangeven ‘naar huis te willen’.

In een ander geval was de moeder de eerste keer te jong om voor haar kind te zorgen en heeft toen vrijwillig afstand van haar baby gedaan. Daarna werden haar nieuwe baby’s kort na de geboorte bij haar en haar partner weg gehaald. De moeder zou niet in staat zijn voor haar kind te zorgen, tot grote verbazing en terechte boosheid van de verloskundige die dit paar heeft begeleid en weet dat ze dat wel kunnen.

In de documentaire komt naar voren hoeveel schade en (mentaal) geweld er wordt gedaan aan zowel de ouders als de kinderen die van elkaar worden gescheiden op last van de kinderbescherming en jeugdzorg. Instanties die er zouden moeten zijn om kinderen te beschermen en zorg te geven aan kwetsbare ouders en kinderen. 

In de documentaire komt een psycholoog aan het woord die al jaren misstanden constateert in jeugdzorg instellingen. Hij noemt een percentage van 60% van onterechte uithuisplaatsingen en/of onder toezichtstellingen. De reden die hij hiervoor geeft, is dat in plaats van feitelijkheden er (te)veel interpretaties worden gegeven in de rapportages aan de kinderrechter.

Kijk deze 2Doc terug https://www.npostart.nl/2doc/07-07-2021/KN_1725987 , je weet niet wat je ziet.

Hulde aan deze verloskundige die niet wegkijkt maar deze kwestie aan de kaak stelt. Dat het met de baby’s in de documentaire goed is gekomen, dat ze bij hun eigen ouders mogen opgroeien, hebben de ouders wellicht aan de documentaire en haar makers te danken. Dat de oudere kinderen niet naar de (nu aangetoond goed functionerende) ouder(s) terug kunnen is een vorm van kindermishandeling door instanties, die kinderen moeten beschermen en voor kwetsbare kinderen en hun ouders zouden moeten zorgen.