Per abuis en bij toeval kom ik in het bezit van adresgegevens van een heel bekende kinderboekenschrijver. Omdat ik niet geloof in toeval schrijf ik hem direct een mail. Ik vertel over de Prille-ouder blogs die ik schrijf en mijn pogingen om een cursus voor aanstaande ouders in de basisverzekering te krijgen.

Ik krijg diezelfde dag een antwoordmail en meneer Vriens attendeert mij op zijn boek ‘Mijn vader woont in het tuinhuis’. In de informatie over dit boek lees ik dat meneer Vriens al jaren dit boek wilde schrijven naar aanleiding van de scheiding van zijn eigen ouders. Als ik het goed gezien heb, heeft deze gebeurtenis al meer dan een halve eeuw geleden plaats gevonden…

Het boek is ongetwijfeld al door veel kinderen gelezen en nu dus ook door mij. Ik vind het mooi geschreven. De gebeurtenissen worden verteld vanuit beide kinderen in het gezin, de elf jarige tweeling Lara en Joeri. Wanneer hun ouders in een vechtscheiding dreigen te belanden steken zij daar samen een stokje voor.

Ik ga niet verklappen hoe ze dat doen maar ik vind het briljant hoe meneer Vriens dit heeft opgelost en hiermee de focus heeft verlegd van de bijna vecht-scheidende ouders naar het belang van de kinderen die van een vechtscheiding de dupe waren geweest.

Ik hoop dat vele scheidende en gescheiden ouders met jonge kinderen dit boek zullen lezen, liefst samen met hun kinderen en daarmee een vechtscheiding kunnen ombuigen of zo mogelijk voorkomen. Iedereen wil het beste voor zijn kind en dat kan alleen met goede communicatie en respect voor het kind en elkaar. 

Achter iedere vechtscheiding zit onmacht, pijn en verdriet. Dat kan echt anders wanneer je erbij stilstaat wat dat doet met je kind. Alle kinderen zijn niet even mondig als Lara en Joeri en het feit dat zij samen zijn, is ook in hun voordeel. Dank voor dit boek meneer Vriens, ik hoop dat het uw meest verkochte boek ooit wordt…voor een groep kwetsbare kinderen.