In een Libelle lees ik het verhaal van Patricia en hoe zij en haar man uit elkaar gingen. Patricia was toen 35, hun kinderen 4 en 6 jaar. Zelfs met compassie voor haar man vertelt ze hoe hij straalverliefd werd op een jongere collega en met haar verderging. Ze vertelt ook dat zij het erover eens waren dat de scheiding zo min mogelijk ten koste mocht gaan van de kinderen. Het is knap dat je dat lukt terwijl je zo gekwetst bent en dat je ook nog oog kunt hebben voor het enorme schuldgevoel dat je man heeft terwijl hij toch de verliefdheid voor laat gaan.

Voor de jonge vrouw is het sprookje niet uitgekomen zoals zij dat had gedacht, want de gewenste baby met haar geliefde bleef uit. Mogelijk dreven de problemen, die daarop volgden, tussen haar en haar geliefde hem terug naar zijn ex. Maar Patricia was met haar leven verdergegaan en er was bij haar iets voorgoed verdwenen in haar gevoel naar haar ex. Had deze vader zich maar op tijd gerealiseerd wat hij achterliet.

Dit geval staat helaas niet op zichzelf en dat is ook logisch. Een moeder, vermoeid door zorg voor haar gezin en de (parttime) baan die ze er waarschijnlijk bij heeft, kan niet opboksen tegen een jonge vrouw die er op elk moment van de dag fris en fruitig en stralend (van verliefdheid) uitziet.

Tot nu toe heeft een jonge vader nog steeds een enorme achterstand op zijn vrouw of vriendin, die de baby 9 maanden onder haar hart draagt. Hij is er te weinig bij betrokken en in de meeste gevallen begint het voor hem pas te leven wanneer de baby er is. Deze achterstand is moeilijk in te lopen.

Met het veel langere babyverlof dat vaders nu krijgen (6 weken nu tegenover 2 dagen toen wij onze baby’s kregen) is er iets heel goeds in gang gezet. En ik hoorde nog iets moois: een project om iedereen, of je als ouder nu werkt of niet, twee dagen recht te geven op gratis kinderopvang. Goed voor de kinderen en goed voor de ouders. Ik blijf pleiten voor die stap helemaal aan het begin, een gratis oudercursus voor alle aanstaande ouders. Dan is het, vind ik, echt compleet.

En voor degenen die nu twijfelen over hun huwelijk of relatie; het is goed om te weten dat je waarschijnlijk over een aantal jaren weer blijer met elkaar bent wanneer je wel bij elkaar blijft. In Psychologie Magazine lees ik dat onderzoek dat heeft uitgewezen. En kijk vooral naar wat jij eraan kunt doen om het met de vader of moeder van je kind(eren) beter te hebben en beter te doen.

En wanneer het toch niet lukt zorg er dan voor, zoals de ouders uit het begin van dit blog, dat de scheiding zo min mogelijk ten koste gaat van de kinderen.