Voorgelicht

Een zondagmorgen. Een klopje op onze voordeur en er staan twee jongetjes die nog even komen spelen met de Lego die ze bij ons hebben achtergelaten. Ze neuriën er zachtjes bij terwijl op de achtergrond ook zacht muziek speelt, begeleid door beelden van YouTube. Wanneer een oude Australische band in beeld komt zeg ik zachtjes voor mezelf sprekend: ‘Daar had ik ook bijna gewoond,’ en wanneer oudste kleinzoontje mij aankijkt, ‘dan hadden jullie een andere oma gehad,’. Even speelt hij verder, kijkt mij dan recht aan en zegt: ‘Maar, dan waren wij er toch niet oma?’

Hij is net acht geworden en ik denk: ‘Dat wist ik nog lang niet, toen ik acht was,’. Sterker nog, ik bleef in onwetendheid, tot ik op mijn dertiende eindelijk menstrueerde en toen het boek ‘Als je een meisje bent’ kreeg. In dat leuke boek stond van alles wat ik allemaal niet had, een eigen kamer bijvoorbeeld met leuke meisjesmeubeltjes en accessoires. Er stond van alles in over verzorging van huid en haar met producten waarvan ik zeker wist dat ik ze nooit zou bezitten. Maar ik vond het een erg leuk boek met grappige illustraties en ik vond het heerlijk erin te lezen en te mijmeren over hoe zo’n meisjesleven wel zou zijn. Een van de laatste hoofdstukken bevatte dan de onthulling van wat voor mij een groot mysterie was. Ik kan me niet meer herinneren hoe ik dat toen vond. Ik geloof dat ik het gewoon las, als de rest van het verhaal.

Mijn eigen kinderen heb ik ook niet voorgelicht. Toen ik erover wilde beginnen gaven ze aan ‘het allang te weten’. Stom genoeg heb ik het daar toen bij gelaten. Nu we beter met elkaar hebben leren communiceren zou ik verder vragen. Ik zou vragen wat ze dan precies wisten en proberen er uitgebreider met ze over te praten. En ik begrijp heel goed dat het voor ouders van jonge kinderen nog steeds geen gemakkelijk onderwerp is.

Gelukkig kreeg de mamma van mijn kleinzoontjes een boek dat speciaal geschreven is om jonge kinderen hier alvast over te vertellen. Het heet ‘Hoe maak je een baby’.  En getuige mijn kleinzoontjes opmerking heeft hij de inhoud van het boek al goed begrepen. Het lijkt mij in deze tijd bijna nog belangrijker dan vroeger dat kinderen op tijd en goed worden voorgelicht. Wat ze via Social Media tot zich krijgen is wellicht niet wat je voor je kind wilt. Er zal op school vast aandacht zijn voor seksuele voorlichting, maar het is altijd goed ook als ouder te weten hoe je kind zich erbij voelt.

Communicatie tussen jou en je kind is volgens mij cruciaal bij een goede voorlichting.