Hoe zou het zijn als elke dag, uit elke straat iemand een kwartiertje erop uit zou gaan om het zwerfvuil op te ruimen. Bij toerbeurt twee of drie personen in een heel lange straat. De parken, bossen en stranden zouden overblijven voor de gemeentemedewerkers om schoon en netjes te houden. Wat zouden we een schoon, net en milieuvriendelijk Nederland hebben.
Hoe zou het zijn als alle mensen zich als mensen konden gedragen. Van andermans spullen afbleven en van andere mensen af konden blijven. De hulpverlening zou beschikbaar zijn, en hun werk goed kunnen doen, voor de mensen die hen nodig hebben. Omdat ze ziek zijn en echt hulp nodig hebben. Er zou zoveel minder angst, verdriet en onrust zijn.
Hoe zou het zijn als meer oorspronkelijke gezinnen bij elkaar konden blijven. Als binnen die gezinnen zo goed gecommuniceerd kon worden dat er meer begrip en compassie voor elkaar zou kunnen zijn. Dat de liefde de kans kreeg sterker te worden en daarmee de gezinsleden aan elkaar kon verbinden. Er zou minder geld nodig zijn voor de kosten van een scheiding en er zouden veel minder huizen nodig zijn. Bovenal zouden meer kinderen bij hun eigen ouders op kunnen groeien en daarmee meer rust in hun leven hebben.
Hoe anders zou de maatschappij zijn wanneer we bewuster in het leven konden staan. Wanneer we allemaal zouden begrijpen dat wijzelf verantwoordelijkheid kunnen nemen. Dat wijzelf, in hoge mate, de regie over ons leven kunnen hebben.
We hoeven niet te kijken naar een ander. We hoeven niet te wijzen naar een ander. Kijk naar jezelf. Wat voor echtgenoot, partner, ouder, kind, broer of zus, wat voor vriend, kennis, werknemer ben je. Wat voor mens ben je.
Hoe zou het zijn als niet de oppositie alles zou afbranden wat de regering probeert voor ons land te doen. Als politici eerlijk zouden zijn over wat ze daadwerkelijk niet goed doen of hebben gedaan. Als ze zich niet verschuilen achter ‘daar geen herinneringen meer aan hebben’. Als ze een betere afweging konden maken tussen het belang van de mensen en het belang van de economie, die echt niet eindeloos kan blijven groeien.
Hoe anders zou ons mooie land eruit zien wanneer we ons daadwerkelijk met elkaar zouden verbinden, en niet vooral via sociale media. Wanneer we onze kinderen leren verantwoordelijkheid voor zichzelf en soms een ander te nemen. Wanneer we elkaar kunnen aanspreken zonder ons ‘aangevallen’ te voelen. Dat we graag bij elkaar willen zijn en niet omdat het moet.
Ik geloof dat de maatschappij anders kan zijn en ik geloof dat ‘goed gedrag’ begint in het gezin. Wanneer we oog hebben voor elkaar en onze kinderen. Wanneer we hun en ons belang voorop stellen. We hebben niet veel spullen nodig en geld en status is mooi…maar zeker niet het belangrijkste.