Twintig, dertig, veertig en alle leeftijden daartussen. Wanneer je je eerste baby krijgt ben je een prille ouder. Ja, allemaal even pril. Echt weten hoe het is om vader of moeder te zijn, dat weet je allemaal niet.
De omstandigheden kunnen enorm verschillen. Je kunt veel of weinig geld hebben. Lang of kort bij elkaar zijn. De baby kan gewenst zijn of een verrassing. En soms komt een baby totaal onverwacht. Maar dat is heel zeldzaam. Soms heb je er heel lang naar uitgekeken omdat de zwangerschap op zich liet wachten.
Bij de geboorte van een baby zijn er één, twee of misschien wel drie ouders die samen met de baby een nieuw gezinnetje vormen. Ik zeg dan dat er ‘een gezin is geboren’. Terwijl er voor de geboorte van een baby allerlei hulp en protocollen zijn, is die er voor de geboorte van het gezin niet. Om vader of moeder te worden hoef je geen opleiding te volgen en je hoeft er ook geen examen in te doen, terwijl het zo’n ingrijpend en complex gebeuren is.
Volgens mij bepalen al die omstandigheden niet hoe het gezin zich zal ontwikkelen. Ook het feit dat ouders hoog of laag zijn opgeleid maakt niet het verschil. Daar vergissen mensen zich nog wel eens mee. Als ik vertel over mijn prille-oudercoach idee hoor ik vaak: ‘Oh, dat is zeker voor lager opgeleide mensen,’ of: ‘dat is zeker voor tienermoeders,’ maar nee, dat is niet zo.
Het heeft veel meer te maken met hoe je communiceert. En dan bedoel ik niet alleen wat je tegen elkaar zegt maar ook hoe je met elkaar praat. Deel je daadwerkelijk elkaars leven? Vertel je elkaar wat je meemaakt in de tijd dat je niet bij elkaar bent? Als je dat doet is het leuk en gemakkelijk, want je weet waar de ander het over heeft. Deel ook je verhalen over de kinderen met elkaar. En ook daarbij geldt: hoe praat je erover. Kinderen zijn bewerkelijk, onhandig, traag als jij snel wilt en andersom. Dat doet wat met je. Deel dat samen. Dan deel je ook het gevoel…als het naar is, en ook als het heel leuk is. Want dat zijn kinderen ook, leuk en lief, ondeugend en trouw en loyaal.
Ouders worden, ouders zijn, dat is een heel ding. Natuurlijk maak je fouten, net als je ouders en je grootouders voor jou. Dat hoort bij het leven, vallen en weer opstaan. Het begint allemaal bij het prille ouderschap…voor iedereen.