Hij is even naar beneden gerend, waar hij woont, en komt weer naar boven rennen, waar ik woon, met een stuk speelgoed in zijn hand. Zijn broer is vlak daarvoor naar boven komen stormen om dringend van ons toilet gebruik te maken. Hij kijkt een beetje verwilderd en ik vraag: ‘Alles goed jongen? Heb je beneden iemand gezien?’ ‘Nee,’ antwoordt hij, en dan zegt hij iets dat ik niet versta. ‘Wat zeg je?’ vraag ik. Ondertussen is zijn broer weer de kamer in gekomen en zegt: ‘Maar tati was wel beneden hoor,’ en dan zegt het jongetje weer: ‘ik heb wel mijn dapper-spier getraind.’

Met twee kleine jongetjes om me heen gebeurt er altijd zoveel tegelijk dat ik er eerst niet verder bij nadenk. Later, wanneer de jongetjes weer lang en breed bij hun mamma beneden zijn denk ik er wel over na. Ik vind het precies een woord voor dit gezin, ‘dapper-spier’. Ik denk dat het betekent dat, wanneer je iets doet wat je spannend of moeilijk vindt en het toch doet, je je dapperheid traint en dat vind ik wel heel goed.

Vanaf dat we klein zijn moeten we dingen leren en dingen doen die we moeilijk of eng kunnen vinden, of misschien niet willen. En toch moeten we het doen.  Zo lang we jong en klein zijn gebeurt het allemaal in onze eigen kleine kring. Onze ouders letten op ons en er kan ons niet zoveel overkomen. En toch is het verstandig om, zoals in dit gezin wordt gezegd, dan al je ‘dapper-spier’ te trainen.

We zijn allemaal individuen, met ieder onze eigen karakters, goede, slechte, moeilijke en gemakkelijke eigenschappen. Die nemen we mee de grote wereld in en dan moeten we ons redden met hoe we, in onze jeugd, ermee hebben leren omgaan. Angst, frustratie, overmoed en ook brutaliteit kan ons aardig in de weg zitten bij het prettige leven dat we kunnen hebben. Daarom is het goed op tijd te beginnen met reguleren van wat wij, als ouders, goed vinden voor ons gezin.

Laten we allemaal onze kinderen helpen hun ‘dapper-spier’ te trainen. Let op wat ze moeilijk vinden en help ze daarbij, door vooral duidelijk te laten weten hoe wij, als ouders het willen. Ervan uitgaande dat we voor onze kinderen en onszelf het beste willen: een prettig en veilig leven met liefdevolle communicatie.

Wat we nodig hebben is goed naar elkaar kunnen kijken en luisteren, en respect tonen voor het mooie, individuele wezen dat we allemaal zijn en daarbij hebben we zeker onze ‘dapper-spier’ nodig.