De nacht nadat ik de Podcast ‘papa en mama zijn gescheiden’ heb beluisterd droom ik van het Burgerinitiatief dat ik twee jaar geleden begon om een oudercursus in het basispakket te krijgen waar de kosten voor verloskundige en consultatiebureau al in zitten.

Ik startte dit initiatief omdat ik niet begrijp dat de regering blijft proberen pas achteraf, na een scheiding, problemen te laten oplossen door allerlei instanties, die worden ingeschakeld wanneer ouders problemen met elkaar krijgen, gerelateerd aan hun relatie en het hebben van kinderen. Terwijl ik weet (en dat zal ik niet zo hard mogen zeggen, maar ik doe het wel) dat veel van die problemen voorkomen kunnen worden. Hoe? Door  aanstaande ouders, en wanneer ze prille ouders zijn geworden, op hun relatie en ouderschap te coachen.

Ik weet dat er meerdere oudercursussen zijn, maar de cursus OuderTeam is wetenschappelijk onderzocht en ontwikkeld door de Hogeschool van Leiden. Naar het voorbeeld van een cursus die in Amerika al heeft bewezen te werken. En toch…in plaats van het hier gewoon in te zetten en in het basispakket te stoppen moet eerst hier worden bewezen dat het werkt. En ondertussen worden enorme bedragen (soms voor één gezin ter waarde van een duur huis of meer) uitgegeven met matig resultaat, omdat weer achteraf is ingegrepen in plaats van vooraf te begeleiden.

Verloskundige en consultatiebureau begeleiden de fysieke kant van ‘de geboorte van een gezin’ terwijl het grote aantal scheidingen veel meer te maken heeft met de mentale kant van ‘de geboorte van een gezin’. En dat heeft niets te maken met een term als ‘probleemgezin’ want problemen overkomen elk gezin.

Het was het laatste deel van de Podcast waarin de kinderen allemaal aangaven te hopen dat zij zelf later niet zouden scheiden, dat mij triggerde tot die droom. Deze kinderen, en ik vermoed heel veel andere kinderen van gescheiden ouders, hadden graag gewild dat hun ouders bij elkaar hadden kunnen blijven.

Ik ben met het verzamelen van gegevens voor een burgerinitiatief gestopt omdat er verschillende bezwaren waren bij mensen om hun persoonlijke gegevens te geven voor deze zaak. En dat begrijp ik heel goed. Een ander bezwaar was dat mensen vinden dat je ouders niet kunt verplichten tot het deelnemen aan zo’n cursus. Maar die mensen begrijpen niet wat ik bedoel. Ik zie het niet als een verplichting maar als een recht voor aanstaande ouders om ook mentaal te worden ondersteund tegenover de fysieke ondersteuning die er wel is.

En als een preventie die enorm veel geld en enorm veel leed kan besparen.

Dit moet, wat mij betreft, de volgorde worden bij de geboorte van een gezin: 1. Verloskundige 2. Oudercursus en 3. Consultatiebureau. De laatste is ook niet verplicht maar wel zo gewoon, en wordt wel als een recht gezien, dat hoegenaamd ieder gezin er gebruik van maakt.