Hoe oud je kinderen ook worden, ze zullen altijd je kinderen blijven. Met elf broers en zussen groot geworden had ik er zelf minstens vijf willen hebben. Ik heb dat een keer gedroomd, dat ik van vijf kinderen zwanger was…maar het is bij twee gebleven.

Ik dacht ook altijd dat ik een zoon wilde hebben maar ik ben gelukkig met de twee meisjes die we kregen en die ik mocht opvoeden en verzorgen.

Mijn relatie met de meisjes is heel verschillend. Zij zijn ook heel verschillend. Onze oudste heeft altijd bij ons in de buurt gewoond, en nog, waardoor we elkaar veel ‘hebben’. We hebben 11 jaar op haar kinderen gepast en er zijn niet veel weken geweest waarop we elkaar niet hebben gezien of gesproken. Ik denk niet één.

Nu we gedeeltelijk in Diemen wonen bezoeken we elkaar nog zo goed als iedere week. Wij haar vaker dan andersom en dat heeft alles te maken met de drukke levens van onze kinderen.

Onze jongste dochter vertrok op haar 17^de al naar ‘het westen’ om er au-pair te worden. Ze is er later gaan studeren en samenwonen en heeft er, met haar gezin, haar werk en sociale leven opgebouwd. De eerste jaren dat zij daar woonde heb ik haar veel te weinig bezocht. Ik werkte nog volop, vier dagen per week en op de vijfde paste ik op de kinderen van onze oudste dochter. Gelukkig heeft het onze relatie niet geschaad, al had dat wel kunnen gebeuren.

Sinds de geboorte van hun oudste zoon in 2013 heb ik om de andere week een dag bij hen opgepast en nu we, al anderhalf jaar, een deel van de week boven hen wonen, pas ik elke week op. Het is voor ons bijzonder plezierig om, na al die jaren zo dicht bij onze dochter te wonen. Het bij elkaar wonen en elkaar regelmatig zien heeft ook onze relatie verdiept en dat is logisch. Alleen met regelmatig contact kun je een relatie met elkaar hebben.

Ik heb gemerkt dat onze meisjes ook regelmatig contact met elkaar hebben. Meer dan eens wordt er door de ander gebeld wanneer ik bij de één op bezoek ben. Dat doet mijn moederhart goed. Ik hoor en zie vaak verstoorde relaties tussen ouders en volwassen kinderen of tussen volwassen broers en zussen onderling. Wij hebben dat ook in onze heel grote familie gehad en ik ben blij dat we daar met elkaar uit zijn gekomen. Omdat we het allemaal graag wilden. Omdat we familie van elkaar zijn en ooit, toen onze ouders er nog waren…kinderen van onze ouders.