Je bent ons eerste kleinkind. Toen je mamma stopte met roken (waarmee ze veel te vroeg begonnen was) wist ik dat, als alles mee zou zitten, ik al voor mijn vijftigste oma zou worden. En dat klopte. De avond voordat je kwam had ze nog bij mij gegeten want het was haar vergaderavond in een pand dicht bij ons huis. Niets wees op de aanstaande bevalling, en de uitgerekende datum was nog ver weg, nog vijf en een halve week. Toch kwam je de volgende dag, net als je moeder 24 jaar daarvoor in een razende vaart. Je was niet persé klein en je woog nog vijf en een half pond maar je velletje slingerde nog ruim om je heen.
Wat waren we trots. Als moeder van twee meisjes had ik nooit aan een jongetje gedacht, en tussen ons zat het direct goed. Je had wel, vanaf het begin, een voorkeur voor opa. Of misschien pakte opa wel direct de verzorging van jou op vanaf de eerste dag dat wij op jou pasten, nu al bijna 11 jaar. Moeiteloos schakelde jij over op oma nadat we opa, na de lunch hadden uitgezwaaid naar zijn werk.
De geboorte van je zusje, twee jaar later was een even groot feest. Jij begon toen ook zelf te spelen en jij en zij begrijpen elkaar nu nog steeds moeiteloos in jullie spel. Gisteren was weer onze oppasdag, een hele omdat de docenten die dag staakten. Onafgebroken hoor ik jullie stemmen in een continue dialoog terwijl ondertussen Famke met een Barbiepop in haar handen bezig is en jij rondloopt, tussendoor geluiden makend van het Legoruimteschip in je hand. Jullie dialoog gaat over water dat ergens vandaan wordt gehaald en waar ze: “Ik weet niet hoe …,” zegt Famke, “zout uithalen en dan drinken ze het water en ze eten het zout op,” En zo krijg ik een snippertje mee van Famke’s  laatste schooldag.
Wanneer zijn jullie zo groot geworden? Bijna 11 en net 9. Wanneer ik met opa naar huis ga, trek jij je jas aan om wat vriendjes op te zoeken in de buurt. Ik wil je erheen brengen maar je gaat zelf. Dat doe je tenslotte ook als opa en oma er niet bij zijn. Rest ons niets meer dan je na te zwaaien en onderweg nog een glimp van jou op te vangen.