Misschien zou je mij wel een bemoeial kunnen noemen. Ooit hoorde ik over iemand die voor een verliefdheid op een ander zijn vrouw had verlaten. En ik wist dat zij al een kind had uit een eerder huwelijk. Ik vroeg: ‘Hoe is dat voor de kinderen,’ en hij werd woedend. Ik begreep dat wel. Je wilt met zo’n vraag niet geconfronteerd worden wanneer je met je hoofd in de wolken zit vanwege de nieuwe liefde.
Wat ik wel heel jammer vind is dat hij net te laat bedacht dat hij zich had vergist. Hij was hiermee niet de eerste en zal helaas ook niet de laatste zijn. Teruggaan naar het gezin is in vele gevallen niet meer mogelijk. Soms heeft de ander inmiddels een liefde gevonden die ze vertrouwt en oprecht liefheeft. En soms durft de ander gewoon niet meer te vertrouwen op degene die is weg gegaan. Het echt jammere is dat er een gezin is opgebroken dat wel in tact had kunnen blijven. Waar overigens hij staat kan ook zij staan, want die gezinnen zijn er ook geweest.
Ik ben een keer enorm in de fout gegaan. Ik stond in die tijd nog op school en begeleidde een meisje van zeventien dat niet bij haar moeder en ook niet goed bij haar vader kon wonen. Bij haar vader was wel ruimte maar geen goede omstandigheden en bij haar moeder was geen ruimte. Ja, die was er wel, maar er was niet voor gekozen die voor haar klaar te maken.
Ze had mij gevraagd haar wens niet bij haar ouders kenbaar te maken, maar ze wilde dolgraag goed bij een van haar ouders wonen. Toen ik met haar ouders in gesprek kwam ontviel mij echter de kreet: ‘Een kind van zeventien moet toch gewoon bij een van haar ouders kunnen wonen?’ Wat ik enorm dapper vind is dat ze met haar vader bij mij kwam praten en rustig vertelde dat ze dat niet fijn gevonden had.
Tot er iets onverwachts gebeurde. Vader, moeder en stiefvader sloegen de handen ineen en zorgden er samen voor dat de ruimte, die er was, voor het meisje werd klaargemaakt. Ik kreeg een lange mail waarin ze vertelde dat ze bezig was de kleuren voor haar kamer uit te zoeken en dat het heel mooi werd. Ze was er zo blij mee.
Naderhand gaf ze mij een 9 voor de coaching en ik was alleen maar blij dat het meisje een goede plek kreeg om te wonen. Ik vond het geweldig van de drie ouders die voor haar hun trots opzij hadden gezet en een stap namen waar zij en ik niet van durfden dromen.
Ben ik een bemoeial? Ook. Ik wil in ieder geval altijd helpen. Misschien komt het omdat je mij altijd mag helpen. Want ik geloof in ieders goede intentie.