Ik kijk met verbazing, of misschien moet ik zeggen, ontzetting naar het scherm. Ons land is nummer drie op de ranglijst van landen met de meeste Coronagevallen per 100.000 inwoners. Misschien heeft het een relatie met wat ik verder zie: politici en verslaggevers die worden lastig gevallen door schreeuwende mensen die ze beschuldigen van het verspreiden van nepnieuws. Meneer Wilders die een tweet plaatst waarvan de inhoud nog meer mensen opzet tegen andere mensen. En dat allemaal in ons land.

Ik probeer te bedenken wat zij niet begrijpen. Er is een pandemie, er gaat een ziekte rond die we met elkaar moeten bestrijden. We krijgen aanwijzingen om op te volgen in een poging verdere verspreiding van deze ziekte te voorkomen. Het enige dat we hoeven te doen is deze aanwijzingen op te volgen. Hoe moeilijk kan het zijn?

Net als veel andere Nederlanders ben ik wat eigenwijs. Ik doe graag mijn eigen ding op mijn eigen manier. Ik wil niet al te afhankelijk zijn van mensen die niet behoren tot mijn ‘inner circle’. Ik doe wat ik goed vind en graag wil, en ik stop wanneer ik het zelf genoeg vind en daar heb ik altijd, voor mezelf en de mijnen, een goede reden voor.

Ik heb een enorme hekel aan prikken en zal me wellicht niet laten vaccineren wanneer er een vaccin komt. De logica voor mij is dat, wanneer voldoende mensen in mijn omgeving zich wel willen laten vaccineren ik niet ‘hoef’. Maar wanneer het wordt verplicht of ten strengste aangeraden om de pandemie te stoppen, dan doe ik het.

Ondertussen komt de ziekte dichterbij. Terwijl ik ’s nachts wakker lig omdat ik een beetje keelpijn voel opkomen denk ik: ‘Oh nee, het zal toch niet?’ en ik realiseer me dat ik banger ben dan ik dacht om het ook te krijgen. De volgende dag blijkt het gelukkig vals alarm en haal ik weer opgelucht adem.

Mijn stelregel is: bedenk met je communicatie wat het voor wie bijdraagt. Ik sta ook open voor elke vorm van communicatie. Je mag mij alles vragen en je mag mij ook alles zeggen. Ik heb (bijna) overal begrip voor. Waar ik geen begrip voor heb is schreeuwende groepen mensen. Ik begrijp dat mensen moeten kunnen protesteren en demonstreren, ik begrijp dat het hun recht is. Doe het vooral volgens de voorgeschreven regels en …nu komt het… laat ook anderen gewoon hun werk doen. Daar hebben zij recht op en het is nodig voor de mensen die het slachtoffer zijn geworden van deze pandemie.