Mijn dochter overhandigt mij een Vrij Nederland. ‘Er staat een artikel in over ‘Degrowth’. Dat spreekt je vast wel aan, want daar heb jij het ook altijd over,’, zegt ze. Ik verkondig inderdaad vaak dat we, met elkaar, veel te veel hebben en dat de gemiddelde mens ook veel te veel wil. Dat we vooral zouden moeten minderen.

Jason Hickel, de man die voor het artikel is geïnterviewd, is verbonden aan de London School of Economics en hoogleraar aan het Institute for Environmental Science and Technology aan de Autonome Universiteit van Barcelona. In zijn boek ‘Meer is minder’ beschrijft hij een wereld waarin de economie draait om menselijk welzijn en een gezonde planeet, in plaats van om oneindig economische groei. Zoals ik heel vaak heb gezegd: ‘Niets kan eindeloos groeien, mensen niet, bomen niet en dus ook een economie niet,’

Eerder deze week las ik een artikel in Trouw van milieutechnoloog Cees Buisman die daarin zegt dat ‘Ook 10 miljard mensen de aarde leefbaar kunnen houden’. Hij vertelt hierover in zijn pas verschenen essay ‘De mens is geen plaag’. Niet de wereldbevolking is het probleem volgens Buisman, maar het feit dat we de wereld moeten veranderen.

Buisman ging milieutechnologie studeren omdat hij het milieuprobleem-zoals dat toen nog heette- wilde oplossen. Dat is niet gelukt. In het artikel zegt hij: ‘In de huidige wereld worden alleen de technologieën ontwikkeld waarmee geld verdiend kan worden. Technologie gaat niet over problemen oplossen, maar over geld verdienen’.

Gelukkig vertelt hij ook het verhaal dat hem optimistisch stemt. Het verhaal over ‘Het integrale bewustzijn’ dat nu hooguit 5% van de mensen heeft maar dat bij 10% van de mensheid het verschil in de wereld kan gaan maken. Zijn uitleg hierover in het artikel: ‘Integraal bewuste mensen denken met hun hart. Ze hechten aan ratio en aan gevoel. Ze streven naar heelheid. En ze hebben een wereldperspectief. Ze zien de droogte in de wereld en niet alleen in hun eigen rivier. En ze zien een wereld die zorg en barmhartigheid nodig heeft.’

Ik voel me vaak niet gehoord maar begrijp dat ook heel goed. Om gehoord te worden moet je een heleboel mensen achter jou en je standpunten hebben staan en dat heb ik niet. Maar wat ik niet begrijp is dat deze wetenschappers, die een grote naam zijn in hun vakgebied en ongetwijfeld een heleboel mensen achter hen en hun standpunten hebben staan ook niet gehoord worden.

Of misschien zeg ik het verkeerd, ze worden wel gehoord, maar er wordt niet, door de mensen die de macht hebben in de wereld, naar ze geluisterd. En dat is maar om één klein woordje: geld.