Er zijn mensen die niet gemakkelijk nieuwe dingen leren en voor wie het dagelijks leven niet ‘van een leien dakje gaat’. Ik ben zo’n mens. Dat is niet erg, helemaal niet zelfs, ik moet alleen nogal wat meer moeite doen dan de meeste mensen.

In mijn eerste baan, fulltime omdat ik gestopt was met school, had ik gemakkelijk in mijn proeftijd ontslagen kunnen worden. Het kassa draaien had ik niet zomaar onder de knie en van schoonmaken had ik helemaal geen kaas gegeten. Maar gelukkig gebeurde dat niet, men had enorm geduld met mij.

Elke latere baan die ik had was voor mij even moeilijk en dat had niet met de banen te maken maar met mij, omdat ik alles met moeite moet leren. De baan die ik nu heb heeft een instructie video voor het bereiken van de site waarop uiteindelijk de examens te vinden zijn, die ik via die site moet beoordelen. Drie keer heb ik die video bekeken, de laatste keer per stukje stil gezet en opgeschreven wat er werd gezegd en gedaan voordat ik een beetje doorhad wat er überhaupt werd verteld. Daarna kostte het me vaak drie kwartier tot een uur om die site te bereiken, totdat ‘het kwartje viel’ en ik nu binnen een paar minuten ermee aan het werk kan, omdat ik eindelijk weet hoe het moet. En dat bedoel ik, volhouden en vooral niet opgeven.

En toch…toch heb ik van elke baan genoten. Bij het werken aan de kassa was elke klant ook een aardig mens om even mee te praten en toen ik later op kantoor werkte heb ik meer dan eens een collega kunnen helpen, die even ergens zijn ei over kwijt moest. En daar heb ik altijd van genoten, het vertrouwen dat mij werd geschonken.

Toen ik voor de klas stond genoot ik van de enkele les die ‘liep als een trein’ naast al die andere waar ik ook veel moeite en voorbereiding voor had gedaan en die toch niet echt ‘uit de verf kwamen’.

En als coach heb ik altijd geweten dat niet iedereen geholpen kan worden omdat het ook van de mensen zelf afhankelijk is. Maar het samengestelde gezin, dat mede dankzij de coaching beter kon functioneren en misschien daardoor wel bij elkaar kon blijven, heeft mijn werk enorm waardevol gemaakt.

Mensen denken soms dat ze pas echt zullen genieten wanneer ze eenmaal zijn gestopt met werken. Maar het kan ook tijdens dat werken, want er zijn altijd momenten om van te genieten.

En op die manier, hoef je het niet uit te stellen.